ஒரு மாலை நேரத்து காதல்...!
அது ஒரு அழகான தருணம்
ஆவி பறக்கும் தேநீர்க் கோப்பையுடன்
தேங்கி நின்ற உன் புன் சிரிப்பு
அப்போது நேரம் இருந்தது
காதலிக்க
இப்போதும் நேரம் வந்திருக்கிறது
மறக்க!
நாடகம் விடும் நேரம்
திரைச் சீலைகள் கீழே இறங்க வேண்டிய நிமிடம்
விட்டு விலகிய பொழுதுகள்
தூரமாக போய் விட்ட மேகங்கள்
சுட்டெரிக்கும் நினைவுகளுடன்
ஒரு குட்பை சொன்னோம்!
நினைவிருக்கிறதா
உன் முதல் ஹலோ...
என் தலைக்குப் பின் ஹாலோ போல இன்னும் நிலைத்திருக்கிறது
மறந்து விடலாம்..
வருந்துவதற்கு ஏதுமில்லை
அள்ளிப் பருக கிடைத்த ஆயிரம் நினைவுகளைத் தவிர!
உடைந்த கண்ணாடிகளில்
கால் படாமல் நடக்க முயற்சிக்கும்போதெல்லாம்
பட்டுத் தெறிக்கிறது உன் முகமே
வலிகள் இருக்கும்தான்
வேறு வழிகளும் தென்படவில்லைதான்
ஆனால் நடக்க வேண்டுமே!
நான் காதலித்தேன்
காதலிக்கப்பட்டேனா.. தெரியவில்லை
ஆனால் மறுதலிக்கப்பட்டேன்
நீ என் இதயம் துளைத்தாய்
ஆனால் நான் உன்னைத் தொலைத்தேன்
என்னை நானே வெறுத்தேன்
ஆனால் ஒன்றைக் கண்டு கொண்டேன்!
பழைய உலகம் போலவே
புதிய உலகமும் இருக்குமா
தெரியாது..
ஆனால் உலகம் இருக்கும்.. நானும் உலவ வேண்டுமே
இதோ
என் முன்பாகவே நீ போகிறாய்
உன்னைத் தொடர முடியாமல்
கால்கள் கம்மென்று நின்று கொண்டிருக்கின்றன!
நினைவுகள் துணை இருக்கும்
நிழலாகிப் போன நிஜமான நீ .. என்னை விட்டுப் பிரிந்தாலும்!